با رسیدن طالبان به قدرت در 1996، زنان حق تحصیل، کار و دیگر حقوق اساسی خود را از دست دادند، به اندازهیی این در این بخش تبعیض به میان آمد که تصور میشد طالبان جنگ را علیه زنان راهاندازی کردهاند. زنان شلاق خوردند، لتوکوب شدند و حتی برای آنچه فساد اخلاقی نامیده میشد زیر خروارها سنگ دفن گشتند. اما هنوز احتمال تکرار این تجربههای تلخ بین زنان این مرزوبوم وجود دارد.
پس از ورود امریکا به افغانستان در 2001، بعد از نابودی پناهگاههای تروریستی، پایاندادن به ستم طالبان علیه زنان هدف دوم ایالات متحده بود. پس از 18 سال اکنون یکسوم اعضای مجلس نمایندگان افغانستان را زنان تشکیل میدهند. زن افغانستان دکتر، مهندس، خبرنگار، هنرمند و سیاستمدار است و دوشادوش مردان در ارتش حضور دارد؛ این روند الهامبخش بوده، اما هنوز تعصب و خشونت علیه زنان در این کشور به پایان نرسیده است.
هیچکس نمیتواند اهمیت صلح را انکار کند. زنان افغانستان میخواهند مطمئن شوند که در گفتوگوهای صلح نقششان در نظر گرفته میشود؛ صلحی که به بیعدالتی بیانجامد و سرکوب زنان را در پی داشته باشد، هیچگاه پایدار نبوده و پیامدِ تراژدی 40 سال ناامنی خواهد بود.
با ورود طالبان زنان بیشتر از همه در معرض ازدستدادن ارزشها قرار دارند. آنان باید توان حرفزدن را از دست ندهند و در نشستهای صلح به گونۀ چشمگیر حضور یابند. زنان نباید از متن قضیه دور بمانند و در حاشیۀ نشستها قرار گیرند. آنان نهتنها در موارد مختص به زنان بلکه در موارد محوری افغانستان باید حق تصمیمگیری داشته باشند.
در این گفتوگوها آمریکا، جایگاهِ قدرتی هدایتکننده را دارد و انتظار دارد از نفوذ دیپلماتیکمان برای حمایت از حق زنان در کنار دولت افغانستان استفاده شود. اگر اینگونه نشود، به این معناست که زنان در توافقات به حاشیه کشانده شدهاند. آمریکا و کشورهای دیگر باید اطمینان دهند از هیچ نوع توافقی که حقوق زنان را زیر پا کند، حمایت نخواهند کرد و زنان افغانستان نیز نباید از مطالبۀ حقشان از گروهی که آنها را جنس دوم تلقی میکند، محروم شوند.
برای افراد و گروههایی که ادعا دارند تساوی حقوق زنان با مردان صرفاً سوژهیی تحمیلی از سوی غرب است باید بگویم که زنان افغانستان در سال 1919 حق رأی را به دست آوردند؛ دقیقاً یک سال پیش از زنان آمریکا. من پدران افغانستان را ملاقات کردهام که برای تحصیل دخترانشان جسارت بیپایانی در قبال سرکوبیها و خشونتها نشان دادهاند و با درنظرداشت تمام این جسارتها و قربانیها، این جنگ باید به گونۀ درست خاتمه یابد و صلح تأمین گردد؛ صلحی که حقوق افراد مساویانه در آن تضمین شود.
لینک مطلب: https://www.ansarpress.com/farsi/10749
تگ ها: